Solaris w drodze po „Bus of the Year 2017” ? pasażerowie (3)

-„Wszystkie z autobusów biorących udział w majowym teście w Brukselibyły konstrukcjami niskopodłogowymi. Cecha ta była szczególnie widoczna wSolarisie i Van-Hool, które podstawiły do testów autobusy w wersji odpowiedniotrzy- i czterodrzwiowej. Pozostałe pojazdy zaprezentowały autobusy dwudrzwiowe,gdzie zajęcie miejsca w tylnych rzędach wymagało pokonania jednego stopnia.

Największą możliwość dowolnego kształtowania aranżacjisiedzeń posiadał Mercedes-Benz i Solaris, w którym wyeliminowano jakiekolwiekpodesty pomiędzy nadkolami kół przednich i tylnych. Tym samym obydwa pojazdycharakteryzowały się naj- większą liczbą siedzeń dostępnych bezpośrednio z niskiejpodłogi. W przypadku Solarisa i Mercedesa liczba takich siedzeń wyniosła 16.Podobną liczbę siedzeń zamontowano w przegubowym Van-Hool, którego długośćwynosiła 18,16 m. Wynikało to z faktu zastosowania pojedynczych silnikówelektrycznych, napędzających oś środkową i tylną, co wymusiło zamontowanieznacznej liczby siedzeń na podestach. Liczba miejsc dostępnych bezpośrednio zniskiej podłogi ograniczała się do niewielkiej przestrzeni od nadkoli kółprzednich, aż do środkowych drzwi oraz od przegubu aż do drzwi trzecich. Pewnymproblemem w Exqui.City była zmienna wysokość podłogi, która wznosiła siępomiędzy drzwiami a płaszczyzną przegubu, co utrudniało zlokalizowaniekolejnego miejsca dla wózka inwalidzkiego w drugim członie pojazdu. Innąniedogodnością „falującej” podłogi była zróżnicowana wysokość siedziska fotelipasażerskich względem podłogi, której wartość wahała się od 40 do 54 cm.

W autobusie gazowym Mercedesa tak, jak w konwencjonalnychautobusach cały silnik wraz z osprzętem zamontowano w tylnej wieży, cospowodowało konieczność wyeliminowania z wnętrza 4 miejsc siedzących. Podobnasytuacja ma także miejsce w Solarisie pomimo zastosowania silnikówelektrycznych w piastach kół. Dodatkowo Solaris traci także około 1 mprzestrzeni w tylnej części pojazdu na obudowę największego zestawu baterii opojemności 240 kWh. Nie można jednak zapominać, że w przypadku zastosowaniaopcji doładowania autobusu na trasie i zabudowy baterii o mniejszej pojemnościbezpośrednio na dachu pojazdu, w tylnej części możliwa jest zabudowadodatkowych siedzeń tak, jak to ma miejsce w autobusach elektrycznych dlaBraunschweigu.

Zupełnie inną koncepcję zagospodarowania wnętrza zaprezentowałIrizar. Dzięki zastosowaniu baterii So-Nicks i zamontowaniu ich na dachu, wtrzydrzwiowej wersji autobusu udało się wygospodarować miejsce na fotelepasażerskie zarówno na zwisie tylnym, jak i naprzeciwko drzwi tylnych.

Bez względu na sposób aranżacji wnętrza, głównym ograniczeniemautobusów z napędem alternatywnym była do tej pory pojemność pasażerska,wynikająca z dużej masy własnej pojazdu. Dotyczyło to zarówno autobusów znapędem na sprężony gaz ziemny, jak i autobusów elektrycznych. W przypadkuautobusu Mercedesa Citaro NGT można w tym zakresie użyć czasu przeszłego. O iledo tej pory pojemność autobusu gazowego wahała się na poziomie

80?85% pojemności autobusu z napędem Diesla, o tyle najnowszymodel Mercedesa w wersji dwunastometrowej, wyposażony w klimatyzację możezabrać jednorazowo 94 pasażerów. To wielkość niemal porównywalna z autobusami znapędem konwencjonalnym. Nieco inaczej przedstawia się sprawa z autobusamielektryczny. Cały czas producenci walczą z masą pojazdu, głównie poprzezzastosowanie mniejszych baterii i doładowywanie ich podczas postoju nakońcówkach. Autobusy dwunastometrowe, podstawione do testów, wyposażone wnajwiększy zestaw baterii, miały masę własną na poziomie 13,2 do 13,6 t z czegoblisko 2,5 t przypadało na baterie. Tym samym pojemność autobusu elektrycznegoprzy DMC na poziomie 19 t oscyluje w granicach od 74 do 79 pasażerów, costanowi od 75% do niemal 80% pojemności autobusu z napędem Diesla.

Jedynie Ebusco deklarowało, że ich autobus może zabraćjednorazowo aż 89 pasażerów, co jednak wydaje się mało prawdopodobne, przyzastosowaniu pakietu baterii o pojemności 311 kWh. Regułę tą potwierdza takżeelektryczny Van-Ho- ol Exqui.City 18, dedykowany na trasy BRT. Autobus odługości 18,12 m ma pojemność jedynie 118 pasażerów, co stanowi 76% pojemnościklasycznego autobusu przegubowego.

Poza Ebusco i Mercedesem, wszystkie autobusy wykończono wjasnych i pastelowych kolorach. Standardem od wielu lat jest także stosowaniekontrastowej kolorystyki poręczy i krawędzi podestów. W Irizarze i2e fotele dlainwalidów i matek z dzieckiem na ręku (tzw. priority seat) zostały wykonane winnym kolorze tapicer- ki aniżeli pozostałe. Aby zmniejszyć zużycie energii, oświetleniawnętrza każdego z autobusów wykonano w technologii LED. Dodatkowo we wnętrzuExqui.City zastosowano świecący dach, zapewniający równomierne rozproszenieświatła. Poza Ebusco, należy podkreślić wysoką jakość użytych materiałówwykończeniowych oraz ciekawą formę plastyczną wszelkiego rodzaju elementówwykończeniowych takich, jak przyciski, obudowy tablic informacyjnych itp. Obokmiejsca na wózki inwalidzkie, zaaranżowanego zgodnie z dyrektywą EU 2001/85 czyrampy dla wózków, standardem staje się wyposażenie wnętrza w gniazda USB,umożliwiające doładowanie telefonu, czy instalacja wi-fi. Tegoroczną nowościązaprezentowaną przez Solarisa były zarówno siedzenia, jak i poręcze pokrytespecjalną warstwą antybakteryjną.”

Kolejny, czwarty i ostatni odcinek naszego konkursowegocyklu, będzie poświęcony stanowisku kierowcy. Przypomnijmy, że organizatoremkonkursu Bus of the Year jest Association of Commercial Vehicle Editors (ACE) ?organizacja zrzeszająca europejskich wydawców czasopism branży samochodówużytkowych, w tym branży autobusowej. Polskim członkiem jury jest InstytutNaukowo-Wydawniczy „Spatium” sp. z o.o. z siedzibą w Radomiu, wydawcaczasopisma Autobusy ? Technika, Eksploatacja, Systemy Transportowe.

„